20101115

Tidak Seinci Pun

Aku akan capai apa sahaja.
Aku fikir apa saja,aku buat apa saja.
Aku punya suka.
Aku ambil apa saja yang sempat untuk bantu aku terus ke depan.
Dengan harapan aku terus berjalan ke depan.
Aku akan cuba menapak walaupun bergerak setapak.
Aku yakin di belakang menunggu perit.
Langkah itu berat tapi aku yakin dengan daya yang ada aku akan berjaya.
Hari-hari yang meriah indah sebelum ini tiba-tiba hilang.
Putih.
Kabur.
Sunyi. 
Kosong.
Hilang.
Kata diam,tidak mampu bersuara.

No comments: